در شــــب کوچک من، افسوس باد با برگ درختان میعــادی دارد

در شــــب کوچک من دلهره ی ویرانی است

گوش کن، وزش ظلمت را می شنوی ؟

                              من غریبانه به این خوشبختی می نگرم

من به نومیدی خود معتادم، گوش کن، وزش ظلمت را می شنوی !

                               در شــــب اکنون چیــزی می گــذرد

ماه سرخ است و مشوش و بر این بام که هر لحظه در او بیم فرو ریختن است

ابرها همچون انبوه عزاداران لحظه ی باریدن را گوئی منتظرند

لحظه ای و پس از آن هیچ

پشت این پنجره شب دارد می لرزد و زمین دارد باز می ماند از چرخش

ای سراپا سبز، دستانت را چون خاطره ای سوزان در دستان عاشق من بگذار

و لبانت را چون حسی گرم از هستی به نوازش لبهای عاشق من بسپار

باد ما را خواهد برد!               باد ما را خواهد برد!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: